• Archetypen: een archetype (Grieks: αρχη begin, bron) is een onbewust, universeel ideeënpatroon dat de grondslag is voor de vormen die er in verschillende versies, culturen en tijden uit voortkomen. Zij komen niet alleen in mythen en sprookjes tot uitdrukking, maar ook in dromen. Zoals de instincten de dieren aanzetten tot een gelijkaardig automatisch gedrag, zo worden mensen door de zogenaamde archetypen gedreven tot een automatisch gedachten- en gevoelspatroon. Archetypen die hij vaak noemt zijn onder meer de archetypen van de geboorte, de dood, de wedergeboorte, de macht, de magie, de held, het kind, de wijze oude man, God, de duivel, moeder aarde, de maan, de wind, de rivieren enz. De archetypen die Jung van bijzonder belang achtte bij de ontwikkeling van onze persoonlijkheid zijn de persona, de anima, de animus, de schaduw en het zelf.

​​

• Introvert / extravert: welke waarde heeft de buitenwereld ten opzichte van je binnenwereld? Een introvert zal een andere waarde hechten aan de signalen die vanuit de buitenwereld worden uitgestuurd dan een extravert, en er anders mee omgaan. 

​​

• De 4 bewustzijnsfuncties: hoe oriënteer je je in de buitenwereld en kijk je tegen de dingen aan? Er zijn 4 basishoudingen: gewaarworden, voelen, denken en intuïtie. 

​

• Bovenstaande persoonlijkheidsinhouden worden samengebracht in de Myers & Briggs Persoonlijkheidstest, die nog altijd wordt gebruikt door HR en Consultancy bureaus voor hun selectieprocedures en samenstelling van het ideale team. Doe de gratis versie op deze website!

​​

• Individuatie: het proces waarbij het bewustzijn van een persoon geïndividualiseerd en gedifferentieerd wordt van andere personen. Met andere woorden: individuatie is een groeiproces, volwassen worden, waarbij de mens zich bewust wordt van zijn uniekheid tegenover andere mensen. Uit dat individuatieproces ontstaat in de psyche een nieuw element, het "ik" of "ego" genoemd. Het doel van individuatie is volgens deze opvatting zichzelf te leren kennen, wat leidt tot zelfverwerkelijking. Het kan worden omschreven als bewustzijnsverruiming, en die is zeer belangrijk bij de ontwikkeling van de persoonlijkheid. Individuatie, zo stelt Jung, het zo volledig mogelijk verwerkelijken van wat er in je zit, is het belangrijkste doel in ons leven.​​​

​​

• Collectief onbewuste: een geheugenveld van alle menselijke ervaringen sinds prehistorische tijden, een onbewust deel van de psyche dat alle mensen gemeenschappelijk hebben en dat evolutionair steeds verder groeit. Zoals het menselijk lichaam door evolutie is ontwikkeld, is ook de menselijke geest gevormd door latente beelden uit het verleden van de mens, Jung noemt ze zelf 'primitieve beelden'. Zo kunnen we de angst van veel mensen voor spinnen, slangen en duisternis terugvoeren op deze 'overgeërfde' ervaringen. De inhouden van dit collectief onbewuste zijn niet direct toegankelijk, maar uiten zich bijvoorbeeld in dromen op archetypen, oorspronkelijke patronen waarnaar andere soortgelijke zaken worden gemodelleerd. 

​

• Persoonlijk onbewuste: de individuele onbewuste inhouden komen sterk naar voor als de bewuste functies te eenzijdig worden ontwikkeld. Bijvoorbeeld: een eenzijdig extraverte bewustzijnsinstelling zal leiden tot een onbewuste introverte compensatie, en omgekeerd. M.a.w. als een extravert te extreem extravert wordt, zullen extreem compensatorische introverte mechanismen in werking treden, en andersom. Het onbewuste is altijd onaangepast, ongecultiveerd en ongedifferentieerd. Hierdoor kan het zowel puur natuurlijk als instinctief en storend werken. Dit komt overeen met de "schaduw" die ieder van ons heeft. 

 

• ​De Schaduw: de onbewuste primitieve dierlijke instincten, die tijdens de vroege kinderjaren door de bewuste geest vervangen zijn. Vandaar dat Jung de schaduw ook met creativiteit in verband brengt. Een beschaafd mens onderdrukt deze dierlijke neigingen, maar dit gaat ten koste van de spontaneïteit, creativiteit, gevoeligheid en inzicht. Dit reservoir van duisternis herbergt dus ook bronnen waaruit de scheppende kunstenaar zijn inspiratie haalt. Inspiraties zijn altijd het werk van de schaduw en een leven zonder schaduw zou saai en oppervlakkig zijn.

​​

• Synchroniciteit: eenvoudig gezegd "iets is te toevallig om nog toevallig te zijn". Jung spreekt ook over "zinvol toeval" of "acausale verbondenheid" van gebeurtenissen die op het eerste gezicht losstaan van elkaar. Deze kan zich uiten als een psychische of een fysische gebeurtenis, gelijksoortige of gelijke dromen, gedachten enz. die tegelijkertijd op verschillende plaatsen optreden. Jung observeerde dat emoties altijd een belangrijke rol spelen in de manifestatie van synchroniciteit.

 

​​